Blog

Büyücünün Yolu: Egoyu bırakmakla başlıyor..

 

Egosuz insan var mı?

Bir süre önceye kadar YOK derdim. 

Ego demek ben demek, ben yoksam ego olmaz, ee zaman da egosuz olunmaz derdim.

Şimdi başka bir pencerem daha var, farklı bir bilinçte onca şey deneyimledikten sonra egonun varlığını savunmak bükemediğin bileği öpmek gibi geldi bana
. Düşmanını yenemiyorsan yakında tut gibi bir kurnazlık ya da ..

Hala ego kötüdür, çıksın gitsin hayatımızdan demiyorum. Onun ipiyle kuyuya inmeyelim diyorum, onsuz da bazı alanlarda yaşamı kucaklayalım diyorum.

Evet ego hala ben demek ama benim geçmişe ait benliğim, parçam demek.

Yani YENİ olan hiçbir versiyonumda işe yaramıyor demek.

Yeni olanda egoya yer yok demek.

Eskiye ait bidiklerim, öğrendiklerimden ibaret bir data bankası. Gerek var mı yok. Çünkü her an ama her an yeniden başlıyoruz. 

Her gün güneşle birlikte yeniden doğma şansımız var. Oysa egomuzla kaldıkça o şansı itiyoruz, Truman Show filmindeki gibi ilizyondaki güneşleri selamlıyoruz.

Kollektif bilinç, sadece egoyla olan yaşamı destekliyor. Çünkü yeniden doğma bilincinde olan kimseyi kontrol edilemez, korkutulamaz ve istediği yönde kullanılamaz. Ama enerjimizden beslenmeye ihtiyaç duyan bir ‘sistem’ var. Boyutlardan birinde egoya ihtiyaç duyuluyor. Yatılı kamplarda dibine gidiyoruz bu sistemin ancak.

Egosuz alanda, geçmiş olmadığından BİLMEK yok. Aa bilmeden olur mu, o kadar bilmediğimiz ama bilmediğimizi bilmediğimiz alan var ki…

Mesela ÖLÜM ne demek biliyor muyuz??

Ama var. Ego bilmediği için bilmediğinizi sanıyorsunuz halbuki bilebilirsiniz ve korkmaya gerek duymazsınız.

Peki nedir Egosuzlık??

İlizyona dalmamak benim için. 

Ego’lu insan sıradan insan; egosuz insan büyücü benim yeni anlayşıma göre.

Devamlı tekrar ediyor insanlık kendini. A marka değil de B markasını yaratıyor. X yerde değil de Y yerinde yaşıyor. Hikayelerdeki figürler değişse de ana tema aynı kalıyor. YANİ İNSANLIK KENDİNİ TEKRAR EDİYOR ve bence artık can sıkıyor. Bunu da yaşamdaki dengesizliklerden, doğal afetlerden, alt bilinçtekilerin birbirine zarar verme girişimlerinden anlıyorum..

Bir büyücünün yolu, BEN’i unutmaktan geçiyor. Yeniye açık olmaktan. Kendini tekrar etmemekten. Ve bilinmezlikten. Bunların hepsi egonun yani zihnin paradigmalarının ötesinde.

Bir sloganım vardı EGONU AL GEL diye, şimdi yeni bilincimle diyorum ki EGONU BIRAK GEL, SİHİR BURADA!

Sevgiyle, Demet.

Comments are closed.